قدم رنجه فرموديد آقا سبحان
صفا اُورديد.
مي گفتيد يه گربه براتون خفه مي کرديم.
مشهدتون تقبل الله.
شمالتونم صفاک الله.
ديگه داشتيم نا اميد مي شديم.
گفتيم نکنه توي راه شمال، به ته دره هجرت کردي.
خدا رو شکر که زنده اي.