برخی شبهه می کنند که در آیه 19? سوره بقره « و لا تلقوا بایدیکم الی التهلکة » (با دست خویش خود را هلاک نسازید) فهمیده میشود که انسان در راه خدا هم نباید از جان خود بگذرد!

این در حالی است که در آیه ?? همان سوره گفته شده : به سوی پروردگارتان بازگردید و خودتان را در راه خدا بکشید، این برای شما در نزد پروردگارتان بهتر است.

به علاوه این آیه، در کتاب « مقتل » برای آیه فوق تفسیری از امام صادق (ع) نقل شده که با عقل سازگاری دارد. در ضمن نویسنده این کتاب از اسلم نقل می کند که می گوید: در نهاوند (یا غیر آن) ما و دشمن در دو صف عریض و طویل در مقابل یکدیگر قرار گرفته و به جنگ مشغول بودیم. طول لشکر رومیان به اندازه ای بود که عقبه آن تا دیوار شهرشان امتداد داشت. در این هنگام ناگهان یکی از نیروهای ما به تنهایی به دشمن حمله کرد. جمعیت از عمل او در شگفت شدند و با تعجب گفتند: لا اله الا الله! فلانی با دست خود خودش را به هلاکت انداخت. در صورتی که خداوند فرموده است:« ولا تلقوا بایدیکم الی التهلکة »  ابو ایوب انصاری گفت: چرا شما این آیه را بر کسی تطبیق می کنید که با هدف دستیابی به شهادت بر دشمن حمله کرده است؟ این آیه اساسا در مورد ما نازل شده است. پس از آنکه دیدیم به خاطر یاری رسول الله (ص) تمام خانواده و اموالمان در معرض نابودی و تلف قرار گرفته است، به این فکر افتادیم که رسول خدا (ص) را به حال گذاشته و قدری به زندگیمان بپردازیم. خداوند در ردّ این تصمیم فرمود: « ولا تلقوا بایدیکم الی التهلکة ». اگر دست از یاری رسول خدا (ص) بکشید و در خانه هایتان بمانید مشمول غضب خداوند واقع گشته و با دست خودتان خود را به هلاکت افکنده اید. بنابر این مفاد این آیه دعوت به خروج از خانه و جنگ با دشمن است و هیچ ربطی به کسی که خود بر دشمن حمله می کند و دوستانش را نیز تشویق می کند مثل او عمل کنند، یا به قصد درک ثواب آخرت بوسیله جهاد در راه خدا در طلب شهادت بر می آید، ندارد.

برگرفته از وبلاگ تخصصی تاریخ اسلام

شهادت سعادت است