سلام یادم میاد روزای اولی که قصد داشتم این وبلاگ و راه بندازم،تو وبلاگ استادم خوندم که نوشته بود وبلاگ جاییه واسه نوشتن حرفایی که اگه نگمشون میترکم،یا از خنده یا از گریه! الان دقیقا به روزایی رسیدم که تو دلم کلی غم و غصه وجود داره که باعث شده بترکم، ولی بدون گریه یا خنده!به این نتیجه رسیدم که اینجا هم نمیشه جلوی ترکیدن رو گرفت! نمیدونم چی بگم از این روزگار که معلوم نیست به نفعت ساز میزنه یا مثل روباه خوش خط و خال!نمیدونم چرا وقتایی که دوست داری درکت کنن چرا هیچ کس درکت نمیکنه؟ولی وقتایی که حالت خوبه همه تریپ درک کردن برمیدارن و رنگیت میکنن!اینجاست که فقط میتونم بنویسم: هییییییی لوله گاز